Friðun gagnist ekki ? Ja sei sei

Þegar tvær ólíkar skoðanir mætast þá er oft millivegurinn  skásti kosturinn.

Veiðar eru einn af þáttunum í stofnastærð, fæða, umhverfi og aðrir þættir ráða líka.

Ofveiði er ráðandi þáttur ... líka skortur á fæðu eða misheppnaðar hrygningar.

Jón Kristjánsson hefur auðvitað rétt fyrir sér að veiðar séu ekki eini ráðandi þátturinn og drepi ekki einar sér stofninn niður og það verði að stilla þær af út frá fleiri þáttum en fyrirfram völdum. Og friðun á fisk þýðir ekki að hann nái sér á strik nema aðrir þættir spili með. Vitur maður sagði einu sinni að vísindaleg sönnun væri eitthvað sem væri nauðsynlegt og næganlegt til að eitthvað gerðist.

Svo er friðun nauðsynleg og nægjanleg ?

Friðun ein eykur ekki stærð fiskstofns svo ekki er hún nægjanleg en er hún nauðsynleg til að hann stækki ... já ef veiðar hamla stækkun stofnsins.

Ergo: Friðun ein er ekki nóg til að stærð fiskstofns aukist.

Maður á bágt með að trúa að Hafrannsóknarstofnun sé svo illa að sér í lífkerfum að þeir geri sér ekki grein fyrir að stærð fiskistofna ræðast af samspili margra þátta.Og veiðar eru einn af þeim.

Friðun skilar fínum árangri .... ef næg fæða og heppileg skilyrði eru fyrir hendi.

En hættan á að falleg stærðfræðilíkön og útreikningar ráði frekar ferðinni heldur en vakandi augu á breytistærðum og óþekktum breytum er auðvitað veruleg ... það er einhver fíkn hagfræðinga og annarra fræðinga að falla í þá raunveruleikafirringu að halda að þeir séu með skotheldar lausnir. Við skulum vona að sérfræðingar hjá Hafró séu ekki jafn kreddufastir á óskeikuleikann og Jón Kristjánsson greinilega hefur áhyggjur af.

Og ef fiskurinn er í ofveiði á fæðu sinni þá þarf auðvitað að friða fæðuvalið .. fyrir honum líka.

Röksemdin um að aukin veiði minnki ofveiði á beitilandinu sem leiði til aukins fæðuvals er atriði sem Hafró þarf auðvitað að skoða.

 

 

 

Friðun skilar ekki árangri

Athugasemdir

[Árni Gunnarsson, 20.6.2011 kl. 14:00]

Nú skalt þú spyrja bónda hvort hann fjölgi fénu eða slátri lömbunum og fækki á fóðrum þegar illa árar með sprettu og heyskap.

Það gilda sömu lögmál. Þegar fæða fyrir þorskinn minnkar þá styrkist þorskstofninn ekki við það að fjölga smáþorski og auka ásókn í fæðuna þar með.

Þetta sama er að gerast í uppbyggingu lundastofnsins. Nú er sakortur á sandsíli sem er aðalfæða lundapysjunnar á uppvaxtarskeiðinu. Viðbrögð líffræðinganna eru þau að banna veiðar á lunda! Bíddu, eru þá meiri líkur á að nægilegt framboð verði á síli ef passað er upp á að fjöldinn sem leitar fæðunnar sé í hámarki?

[Hlynur Jörundsson, 20.6.2011 kl. 15:24]

Góð athugasemd hjá þér með lundann.

Veiðar á lunda eru ekki ráðandi þátturinn. En veiðar á lunda gætu aukið framboð á síli ef át hans væri að hamla sílaaukningu. En þar sem að skorturinn stafar ekki af áti lundans þá er bann við veiðum á lunda eiginlega bara skrítið.

Varðandi bóndann þá á hann tvo valkosti ... fækka fé eða auka sprettu eða kaupa fóður.

Humm ... kannski þeir ættu að spá í hvaðan smáþorskurinn kemur.